rush

n. drukte; haast; toeloop; bies

--------

v. rennen, vliegen; storten; zich haasten

rush¹

[ rusj] 〈zelfstandig naamwoord〉

1 heftige beweging ⇒ snelle beweging; stormloop, grote vraag, toevloed

2 haast ⇒ haastige activiteiten

3 〈the〉spits(uur) ⇒ drukte

4 〈vaak meervoud; film(kunde)〉eerste afdruk 〈voor het knippen〉

5 〈plantkunde〉rus ⇒ bies

6 〈vaak meervoud〉biezen 〈voor het vlechten van manden, matten e.d.〉

♦voorbeelden:

1   carry with a rush • stormenderhand innemen

     there is a rush for his latest novel • er is een grote vraag naar zijn laatste roman

2   what's the rush? • vanwaar die haast?

————————

rush²

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 stormen ⇒ vliegen, zich haasten

2 ondoordacht handelen ⇒ overijld doen

♦voorbeelden:

1   the blood rushed to her face • het bloed vloog haar naar het gezicht

2   rush into marriage • zich overhaast in een huwelijk storten

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 meeslepen ⇒ haastig vervoeren, meesleuren

2 opjagen ⇒ tot haast dwingen

3 haastig behandelen ⇒ afraffelen

4 bestormen 〈ook leger〉 ⇒ stormenderhand innemen, overmeesteren

♦voorbeelden:

3   rush out • massaal produceren

     rush a bill through • een wetsontwerp erdoor jagen/haastig afhandelen